Voor een zo hoog mogelijke zonne-opbrengst moeten de zonnecollectoren zo veel mogelijk naar het zuiden gericht zijn. De azimuthoek is de afwijking van de exacte zuiden.

De SolvisMax is een flexibel verwarmingsysteem met een modulaire opbouw. Hoofdzakelijk bestaande uit het opslagvat, de geïntegreerde brander en het zonne-systeem. Hierbij wordt de brander met branderkamer direct in het buffervat ingebouwd. Door dit compacte ontwerp wordt niet alleen het rendement verhoogd, maar zo is het ook heel eenvoudig om de brander te vervangen en gebruik te maken van een andere brandstof.

De buis collector, ook wel vacuümbuiscollector genoemd verschilt aanzienlijk van de vlakke plaat collector. De absorberoppervlakken liggen in verscheidene kleine buizen waarin een vacuüm heerst. Door deze constructie kan het warmteverlies worden gereduceerd. Zelfs bij zeer lage buitentemperaturen kan de vacuümbuiscollector kan nog steeds effectief te werken.

Zonnecollectoren behoren naast het buffervat en de regeling tot de belangrijkste componenten van een zonne systeem. De zonnecollector zal met behulp van de absorber het zonlicht omzetten in warmte voor warm water en ruimteverwarming. Er wordt een onderscheid gemaakt tussen platte-en buiscollectoren.

Condensatietechniek wordt gebruikt om een zo hoog mogelijk rendement bij de verbranding te bekomen. In de praktijk wordt dit doel bereikt door het gebruik van de restwarmte. De uitlaatgassen worden aanzienlijk gekoeld in de ketel, zodat de waterdamp condenseert. In dit geval wordt de verdampingswarmte terug aan het systeem afgegeven en verhoogt zo het rendement van het verwarmingsysteem.

Om een zo hoog mogelijk rendement te halen moet de zon best zo recht mogelijk op de zonnecollector schijnen. Een ongunstige dakhelling of een plat dak kan worden gecompenseerd door een overeenkomstige verhoging. Afhankelijk van de geografische ligging van een opstelplaats varieert de optimale hellingshoek. In de praktijk zijn daken met dakhelling tussen 25 ° en 45 ° zijn zeer geschikt.

De absorber is de belangrijkste component van de zonnecollector. De absorber bestaat uit de absorberplaat en een onderaan bevestigd thermisch geleidend buizenstelsel. Als materiaal voor het buizensysteem worden gewoonlijk aluminium, koper of roestvrij staal gebruikt. Door de zon instraling verwarmt de absorber. Daartoe zorgt vooral een selectieve coating die de warmtestraling van de zon absorbeert. Een zonne-vloeistof transporteert de warmte naar het buffervat.

Het debiet bij een zonnesysteem is de hoeveelheid zonne-vloeistof ( tyfocor ) per tijdseenheid die door het systeem stroomt, deze is vooral afhankelijk van het type collector en de grootte ervan.

Alle gebouwen in Vlaanderen waarvoor een stedenbouwkundige vergunning wordt aangevraagd of een melding wordt gedaan, moeten aan bepaalde energienormen voldoen. Die normen worden de EPB-eisen genoemd. EPB staat voor 'energieprestatie en binnenklimaat'.

De EPB-eisen hebben betrekking op:

    thermische isolatie (K-peil en U- en R-waarden )

    energieprestatie (E-peil)

    netto-energiebehoefte voor verwarming

    binnenklimaat (ventilatie en oververhitting).

http://www.vlaanderen.be/nl/bouwen-wonen-en-energie/energie/energienormen/energieprestatieregelgeving-epb-voor-nieuwbouw-en-renovatie

Een gelaagde opslagtank heeft door de verschillende watertemperatuur zone's in het buffervat een hoog rendement. Heet water bevindt zich boven in het buffervat, warm water in het middenbereik en koud water onderaan. In een gepatenteerd Solvis gestratificieerd buffervat is een naar boven toe open polypropyleen buis geplaatst met op verschillende niveau's membraankleppen waardoor de door de zonne-energie opgewarmd water in de respectievelijk laag kan uitstromen. Door de drukverschillen zal de membraanklep alleen open wanneer het instromende warm water op het niveau komt met een zelfde temperatuur. Op deze manier ontstaat een ideale opslag stratificatie zonder vermenging verliezen.